เบี้ยแก้หลวงพ่อคำวัดโพธิ์ปล้ำ (ตะกรุดเงินหายาก)

เบี้ยแก้หลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทองในยุคแรกๆ หลวงพ่อท่านจะซื้อตัวหอยเบี้ยมาจากร้านขายยา แต่หลังจากปี พ.ศ. 2493 เบี้ยแก้ของท่านเป็นที่นิยมกันมาก ต้องไปหาซื้อมาจากจังหวัดชายทะเล ส่วนชันโรงได้มาจากจอมปลวกในป่า ในตอนหลังๆ มีไม่พอใช้ท่านจึงเปลี่ยนมาใช้ชันยาเรือแทน เบี้ยแก้ของหลวงพ่อคำนับว่าแปลกจากเบี้ยแก้อื่นๆ คือท่านจะเคี่ยวตะกั่วในกระทะให้ละลายแล้วนำตะกั่วที่หลอมละลายมาเทลงไปในกระบอกไม้ไผ่ ซึ่งตัดเป็นท่อนๆ แบบกระบอกข้าวหลาม จากนั้นจึงนำผ้ามาปิดปากกระบอกแล้วเขย่าโดยเร็ว ให้ตะกั่วแตกตัวเป็นเม็ดกลมๆ เล็กๆ เพื่อนำไปเลี้ยงเป็นอาหารของปรอท จึงทำให้เป็นลักษณะพิเศษของเสียงปรอท เวลาเขย่าจะมีดังแซ็กๆ คล้ายเสียงของเม็ดทราย แต่ไม่ใช่ทรายอย่างที่หลายคนเข้าใจ หลังจากนั้นหลวงพ่อจะใช้วิธีเรียกปรอทบรรจุลงในตัวเบี้ยด้วยการบริกรรมคาถา โดยนำเบี้ยวางลงบนถาดแล้วเอาหญ้าคาพาดปรอทจากนั้นจึงบริกรรมคาถาไปเรื่อยๆ จนปรอทวิ่งเข้าไปในตัวเบี้ยทั้งหมด เคยมีลูกศิษย์ของท่านได้แอบดูตอนปรอทวิ่งเข้าตัวเบี้ย จะเห็นมีแสงสว่างเหมือนแสงนีออน หลังจากนั้นจึงอุดใต้ท้องเบี้ยด้วยชันโรง และปิดแผ่นทองแดงที่จารอักขระปิดทับลงไป เบี้ยของหลวงพ่อคำจะมีแผ่นทองแดงให้เห็นทุกตัว จากนั้นหลวงพ่อจึงนำเบี้ยไปปลุกเสกในกุฏิด้วยตัวท่านเองทุกครั้ง ชันที่ปิดใต้ท้องเบี้ยมีอยู่ด้วยกัน 3 แบบ คือ ชันโรงยุคแรก ชันยาเรือ และชันยาเรือผสมผงอิทธิเจ ซึ่งอย่างหลังนี้พบน้อยมาก