พระร่วงนั่งหน้าโหนกสุโขทัย

พระเชตุพนหน้าโหนก เนื้อชินเงิน สุโขทัย มีต้นกำเนิดที่วัดเชตุพน จึงใช้ชื่อวัดเป็นชื่อพิมพ์พระ ต่อมาพระเชตุพนแตกออกมาอีกหลายกรุ ซึ่งต่างก็เรียกเหมือนกัน พระเชตุพนเป็นพระศิลปะสุโขทัย ที่พบเป็นพระหลายพิมพ์ แต่แบ่งเป็น 2 พิมพ์หลัก คือ พิมพ์ใหญ่ ซึ่งมีขนาดองค์จริงสูงประมาณ ๖ ซม. กว้างประมาณ ๓ ซม. มีพุทธลักษณะเด่น คือประทับนั่งบนฐานบัว มีทั้งแบบสองชั้น และชั้นเดียว ส่วนอีกแบบเป็นแบบพิมพ์เล็ก มักเรียกกันอีกแบบว่า พระร่วงนั่งหน้าโหนก สุโขทัย ขนาดองค์จริงเล็กมากประมาณ 1.5 ซม.เท่านั้น พระเชตุพนหน้าโหนกองค์พระนั้นมีด้วยกันหลายลักษณะ แต่มีอยู่พิมพ์เดียว กล่าวคือ หากพระหัตถ์ซ้อนกันและทรงเครื่องดั่งองค์กษัตริย์นั้นเป็นพระร่วงนั่ง แต่ถ้าหากพระหัตถ์มีลักษณะเชื่อมต่อกันเป็นเส้นเดียวจะเรียกว่าพระเชตุพนหน้าโหนก ทั้งยังมีอีกหลายๆเนื้อ ที่พบเห็นมีทั้งชินเงินผิวปรอท ชินตะกั่วสนิมใข เนื้อดินก็มี ด้านพระพุทธคุณนั้น ดีเด่นทางแคล้วคลาด คงกระพัน ไม่แพ้พระพิจิตรที่อยู่ในพระกรุชุดเล็กด้วยเช่นกัน