พระปิดตาหลวงปู่เอี่ยมวัดสะพานสูง องค์ที่ 4

พระปิดตาหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง จ.นนทบุรี ท่านได้สร้างออกมาเมื่อราวประมาณปี พ.ศ.2410 ซึ่งมีทั้งเนื้อผงจุ่มรัก กับเนื้อผงคลุกรักและจุ่มรักอีกที  และในบางองค์ก็อาจมีถักเชือกและลงจุ่มรักไว้ โดยยังแบ่งชื่อพิมพ์ทรงได้ ดังนี้   พิมพ์ชะลูด    พิมพ์ตะพาบ และ พิมพ์พนมมือ  ส่วนลักษณะของเนื้อพระมีทั้งเนื้อผงที่นำมาจุ่มรัก กับเนื้อผงคลุกรักจุ่มรักนั้น การพิจารณานอกเหนือจากพิมพ์ทรงแล้ว การดูความเก่าของเนื้อพระกับความเก่าของรักเป็นสิ่งจำเป็นมาก  การพิจารณาความเก่าจึงดูที่ความแห้งจัดจนย่น  ประกอบกับการขึ้นมันของรัก หรือการแตกแห้งของรัก   รวมทั้งความเก่าของเชือกที่ถักอยู่ตามองค์พระ  กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผิวพระ โดยการขับออกมาจากเนื้อพระเอง หรือสิ่งที่ปลิวมาติดตามธรรมชาติก็ตาม  ล้วนเป็นส่วนประกอบในการพิจารณา  หลวงปู่เอี่ยมท่านสำเร็จ "โสรฬ" และจากความเชี่ยวชาญกัมมัฎฐานนี้เอง มีเรื่องเล่ากันว่าบริเวณหน้าวัดมีต้นตะเคียนต้นหนึ่งมีน้ำมันตกและดุมากเป็นเกรงกลัวต่อชาวบ้านหลวงปู่เอี่ยมจึงได้มายืนเพ่งอยู่ ๒-๓ วันเท่านั้นต้นตะเคียนต้นนั้นก็เฉา และยืนต้นแห้งตายหลวงปู่เอี่ยมผู้มีอาคมขลังและวาจาสิทธิ์ มักน้อย สันโดษ นี้เองทำให้ท่านหลวงปู่เอี่ยมมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย